تحصن مشروطه‏طلبان به رهبری "شیخ فضل‏اللَّه نوری" در حرم عبدالعظیم

پس از پیروزی نهضت مشروطه و روشن شدن خطر انحراف آن، اقدامات شیخ فضل‏اللَّه نوری به عنوان یكی از عالمان بزرگ زمان، علیه مشروطه غیرمشروعه از اوایل سال 1286 ش آغاز شد. وی در روز سوم تیر همان سال در رأس عده‏ای از روحانیون و طلاب و اصناف كه بالغ بر پانصد نفر می‏شدند در اعتراض به انحراف این نهضت به جریان غیردینی، در حرم حضرت عبدالعظیم در شهر ری متحصن شدند. وعاظ حاضر در آن تحصُّن، همه روزه ضمن ایراد سخنرانی، حكومت مشروطه را خلاف شرع دانسته و تقاضای جدّی از شاه به عمل آورده كه باید مشروطه، مشروعه شود. در همان ایام شیخ فضل‏اللَّه نوری به تمام علمای ایران تلگراف زد و ضمن برشمردن اعمال ضداسلامی كه در قالب مشروطیت انجام می‏گرفت، از همه علما خواست علیه این جریان انحرافی به پا خیزند. شیخ فضل اللَّه نوری می‏گفت: "انقلاب مشروطه از اصول اولیه خود منحرف شده و عناصر مخالف اسلام در زیر لباس مشروطه‏خواهی، قصد دارند، تیشه به ریشه اسلام بزنند." این تحصن یكی از بهانه‏های مهم فاتحان تهران برای اعدام شیخ فضل‏اللَّه نوری در 11 مرداد سال 1288ش برابر با 13 رجب 1327ق گردید.