تجار و مجلس دوم

مجلس دوم پس از پایان جنگ قدرت بین مشروطه‏خواهان و مستبدان و با خاتمه دوگانگی سیاسی در دوم ذی قعده 1327/15 نوامبر 1909 افتتاح شد و تا سوم محرم 1330/24 دسامبر 1911 ادامه یافت.انتخابات مجلس دوم براساس‏ قانون جدید انتخابات دیگر به صورت طبقاتی نبود و ترکیب جدیدی از طبقات‏ را در مجلس ایجاد کرد.دو مرحله‏ای بودن آن امکان انتخاب افراد متمول و برجسته،ملاکین بزرگ و افراد سرشناس را بیشتر کرد و نقش زمینداران و سران‏ ایلات در احیای مجدد مشروطیت امکان حضور بیشتر این گروهها در تقسیم‏ قدرت را فراهم کرد.افزایش تعداد ملاکین از 21 درصد نمایندگان مجلس اول‏ به 30 درصد در مجلس دوم و کاهش چشمگیر حضور تجار و اصناف از 41 درصد نمایندگان مجلس اول به 9 درصد در مجلس دوم،ترکیب طبقاتی و کیفیت‏ متفاوت مجلس دوم نسبت به مجلس پیشین را باز می‏نماید.2.

از نمایندگان تاجر پیشه مجلس دوم که تعداد آنان بسیار کمتر از مجلس‏ اول بود تعداد معدودی در مذاکرات مجلس بطور فعالانه شرکت داشتند. هیچکدام از نمایندگان تجار در مجلس اول به جز یک نفر به نام محمد یزدی‏ (وکیل التجار)در مجلس دوم حضور نداشتند.بسیاری از سران تجار که در استقرار مجلس و مشروطه بسیار کوشیدند از جمله امین الضرب،معین التجار، حاج اسماعیل مغازه و افراد برجسته دیگر مجلس اول،نه تنها در مجلس دوم، که در هیچ صحنه سیاسی دیگر حضور نداشتند.مجلس دوم بطور مشخص در دست دو جریان حزبی بود.دموکرات‏ها(اجتماعیون.عامیون)که گروه اقلیت‏ مجلس را تشکیل می‏دادند و حزب اعتدالیون(اجتماعیون.اعتدالیون)که تجار موجود در مجلس در این دسته حضور داشتند.از تجار مجلس دوم که در زمره‏ اعتدالیون بودند می‏توان به افراد ذیل اشاره کرد:میرزا محمد ادیب التجار اصفهانی‏ فرزند میرزا عبد الکریم اصفهانی از تجار نماینده مجلس دوم از قزوین؛میرزا حسن خان معتمد التجار فرزند حاج شفیع امین التجار اصفهانی،تاجر،مالک و کارمند دولت و نماینده آذربایجان؛محمد یزدی(وکیل التجار)دارای تحصیلات‏ قدیم در حدود سطح و نماینده دوره اول و دوم مجلس که قبل از پایان دوره‏ دوم در عمارت بهارستان وفات کرد3.

تجار مجلس دوم هرچند درصد چشمگیری از نمایندگان مجلس دوم را شامل نمی‏شدند ولی در مذاکرات مربوط به تصویب لوایح گوناگون حضور داشتند که در خصوص شرح مذاکرات و حساسیت‏های آنها در مجلس دوم‏ سخن خواهیم گفت.به رغم سستی و بی‏انگیزگی و سرخوردگی حاکم بر مجلس دوم که برخی به ترکیب طبقاتی مجلس و برخی به جو عمومی و شرایط جدید سیاسی باز می‏گشت با این حال تجار نماینده مجلس دوم همچنان اهداف‏ اصلی تجار از جمله راه،امنیت،بهبود و ترقی تجارت،گسترش صنایع و کمک‏های دولتی برای گشترش آن و استقرار قانون در معاملات تجاری را از یاد نبرده بودند ولی از قدرت و انسجام کافی برای تحقق بخشیدن به‏ خواست‏های خود نیز برخوردار نبودند.

الف)مجلس دوم و شرایط نابهنجار سیاسی-اجتماعی

مجلس دوم با مشکلات بسیاری مواجه بود.اوضاع کشور طی سالهای‏ 1329.1328/1911/1910 بسیار وخیم بود و دولت و مجلس از کارآمدی لازم برای‏ مقابله با این شرایط برخوردار نبودند.دولت اول و دوم سپهبدار از ذی قعده‏ 1327 تا رجب 1328 تاءمین مالی دولت و اصلاح امور مالیه معرفی کرد.دولت‏ استقراض به جهت تاءمین مالی دولت و اصلاح امور مالیه معرفی کرد.دولت‏ مستوفی الممالک نیز که از رجب 1328 تا ربیع الاول 1329 بر سرکارآمد اهتمام‏ خود را بر اصلاح قوای نظامی و پلیس و اصلاح امور مالی،عدلیه و تعلیم و تربیت قرار داد.4دولت سوم سپهدار از ربیع الاول 1329 تا رجب 1329 اداره‏ امور کشور را بدست گرفت.این دولت برای اولین بار پس از فتح تهران در دولت خود منصب وزارت تجارت و پست و تلگراف را قرار داد،در حالیکه‏ دولتهای قبلی وزیر تجارت معرفی نکرده بودند.سپهدار در برنامه دولت خود توجه به امر تجارت،گذارندن قانون شرکتها و قانون اطاقهای تجارتی را نیز قرار داد،در حالیکه دولت وی همانند دولتهای پیشین به برقراری امنیت و تشکیل اردوهای بسیار در نقاط مختلف کشور توجه بسیار نشان می‏داد.توجه به اصلاح بودجه و مالیه و استخدام مستشاران خارجی،اصلاح عدلیه،امور تعلیم و رتبیت و مدارس ابتدایی و متوسطه و اصلاح قانون بلدیه از جمله اهداف‏ دولت او بود.5دولت صمصام السلطنه که از رجب 1329 تا محرم 1331 بر سر کار بود مصادف با اولتیماتوم روسیه از مجلس راءی اعتماد گرفت و آخرین‏ دولتی بود که با نظر مجلس روی کارآمد.این دولت اختیارات ویژه‏ای برای‏ استقرار امنیت درخواست کرد.از برنامه وی تجدیدنظر در قوانین انجمن‏های‏ ایالتی و ولایتی،ایجاد قوای منظم برای برقراری امنیت،موقوف کردن بعضی‏ ادارات غیرضروری،اصلاح امور عدلیه و صدور مجوز مجازات به دولت تا تصویب قانون مجازات بود.6از برنامه‏های تمامی این دولتها مشخص می‏شود که امنیت،استقرار قانون،امور عدلیه،ایجاد قوای نظامی و تنظیم مالیه کشور در راءس برنامه‏های دولت‏های این زمان قرار گرفته بود و نمایندگان نیز در همین‏ چارچوب و بسیار ضعیف حرکت می‏کردند.بیشتر افرادی که در این دولتها بودن و در قدرت سیاسی مشارکت داشتند افراد صاحب رای و اندیشه نبودند. بسیاری از آنها همان عناصر سنتی قدیم بودند که نه درک صحیحی از نظام‏ جدید و مشروطیت و مفاهیم مدرن داشتند و نه با شرایط این زمان همخوانی‏ داشتند.بسیاری از آنان در دوران استبداد دارای مشاغل و مناصب دولتی بودند. مشروطیت مجلس دوم بطور ماهوی با دوره قبل از استبداد صغیر تفاوت داشت. دولتهایی که از مجلس دوم رای اعتماد گرفتند و دولتهای پس از اولتیماتوم و در دوران بسته شدن مجلس،جز آنکه به دنبال جریانهای سیاسی.اجتماعی به راه‏ افتند و به این‏سو و آن‏سو کشیده شوند و بر این بحرانها بیفزایند،کاری از پیش‏ نبردند.حضور روسای بختیاری و سردار اسعد و صمصام السلطنه،در کابینه‏ها و حضور افرادی چون عین الدوله در بین افراد دولت که عامل برانگیختن خشم‏ مشروطه‏خواهان در آغاز جنبش بود،تمامی حاکی از انحطاط دولت و مشروطیت بود.چنین دولتهایی قادر به انجام اصلاحات و دادن طرحهای زیر بنایی برای سامان دادن به وضعیت نابهنجار آن دوران نبود،نه چنین دولتی و نه‏ چنان مجلسی با حضور عناصر سنتی از عهده امور آن زمان برنمی‏آمدند و وضعیت کشور چیزی شبیه به سالهای قبل از مشروطیت شده بود.

دوران مجلس دوم بدترین سالهای پس از استبداد صغیر به لحاظ نامنی و آشفتگی اجتماعی بود و قدرت‏های خارجی،بخصوص روسیه در دامن زدن‏ به آن بسیار موثر بودند.جناح مستبدین و بخصوص شاه و برادرانش امید داشتند دوباره در مسند قدرت قرار گیرند.عناصر مستبد نیز با به هم ریختن اوضاع‏ امکان جولان یافتند.در فارس خاندان قوام الملک برای کسب وجهه و قدرت‏ مجدد،اشرار فرصت‏طلب طماع را به خدمت گرفت و به اشرار و الواط نوشت‏ هر کاری می‏خواهید بکنید«تا سبب قوت ما و اضمحلال ایالت شود».روزنامه‏ جنوب طی گزارشی می‏نویسد:«ایران به حال اول رجوع نمود...اگر حالات‏ بعضی از اهل دهات را ملاحظه نمایید به جای اشک خون خواهید بارید.»7 علمای فارس طی تلگرافی به تهران بر ضرورت امنیت جنوب تاکید کردند.8 علما،اعیان و ملاکین بروجرد نیز به همین عنوان تلگرافهایی به تهران مخابره‏ کردند.9ایلات که با سهیم شدن در قدرت سیاسی جان دوباره گرفته بودند، در دسته‏بندیهای سیاسی وارد شدند و یا در خدمت مطامع افراد ذی نفوذ محلی‏ قرار گرفتند.اهالی شهر بابک و انارک طی تلگرافی به مجلس از دسیسه‏چینی‏ مشیر الملک و مهدی عطار و همکاری اشرار میمندی در قتل و غارت منطقه‏ ابراز عجز و ناتوانی نمودند.10در دیگر مناطق نیز وضعیت به همین منوال بود. گروهی از اراذل و اشرار منطقه زنجان فرصت را غنیمت شمرده«به اسم‏ مشروطه‏طلبی طلوع کرده به قسمی آسایش عمومی را مختل کرده‏اند که اهالی‏ و تجار روزی هزار مرتبه رحمت به سوابق می‏فرستند.»11هیچ نهاد و مرجعی‏ برای رسیدگی به امور مردم نبود.اهالی ورامین از نظمیه آنجا شرکت کردند که‏ «احدی نیست از سارقین و مفسدین جلوگیری کند.»12دوباره همان ابزارهای‏ سنتی ابراز مخالفت بکار گرفته شد و گروهی در اعتراض به ناامنی راهها،عدم‏ رسیدگی به تظلمات آنها و تعدی حکام و مامورین مالیه و برای«امنیت مالی، جانی و ناموس»خود در حضرت عبد العظیم متحصن شدند.13این بحرانهای‏ اجتماعی خلق و خو و اخلاقیات افراد جامعه را تغییر داد.نابهنجاریهای اخلاقی‏ جامعه در روزنامه‏ها نیز بازتاب یافت:«همگی تابع هوی و هوس و پیرو اغراض‏ شخصی و خیالات نفسانی می‏باشند.علما طرفدار سلطه روحانی و تجار به‏ فکر جمع‏آوری وجوه نقدینه می‏باشند.»14در واقع هرکس سر خود گرفته‏ که به سامانی برساند.

برخی از ایالات با یکدیگر پیمان اتحاد بستند تا با قدرت بیشتری ظاهر شوند.15آن‏گاه با یکدیگر درگیر می‏شدند و خسارات فراوانی بوجود می‏آوردند.درگیری ایلات عرب و بهارلو با قشقاییها در شیراز منجر به غارت‏ خانه‏ها و اموال،قطع سیم تلگراف،اشکال در پست دولتی و تعطیلی و غارت‏ انجمن ایالتی فارس شد.16راهها در بیشتر نقاط کشور در اختیار ایلات بود. راه کاروان رو اصفهان.بندر ناصری در اختیار خوانین بختیاری قرار داشت که‏ از کاروانهایی که در این مسیر رفت و آمد داشتند حق عبور می‏گرفتند.17از آنجاییکه دولت قادر به حفظ امنیت راههای کشور نبود ایلات با گرفتن باج، آذوقه و حق عبور با تجار دست به معامله می‏زدند.قراردادی بین سران طوایف‏ کشکولی و تجار فارس برای حمایت از مال التجاره آنها منعقد شد و تجار قول‏ دادند در ازای همراهی عشایر با مکاری‏ها برای سالم رسیدن مال التجاره به مقصد به سران طوایف ماهیانه مبلغ هزار تومان بپردازند.18«سارقین بهارلو»نیز با تجار عباسی وارد مذاکره شدند و اعلام کردند برای گذراندن معاش خود به این‏ منطقه آمده‏اند و به سود تجار خواهد بود که علی الحساب دو هزار فشنگ پنج‏ تیر آلمانی،بیست من چای و هزار من قند و از بابت هر شتر پنج تومان و هر الاغ‏ دو تومان به آنان بپردازند و گفتند انجام این امر بطور قطع برای آسودگی تجار بهتر خواهد بود.19عشایر تحت امر صوله الدوله نیز مذاکراتی با تجار انجام‏ دادند و مسیر حفاظت شده راه بوشهر به شیراز را برای آنان تعیین نمودند.20

تجار در این مرحله زمانی نقش خود در قدرت سیاسی و بخصوص مجلس‏ را از دست داده بودند و به سران ایلات و زمینداران واگذار نموده بودند؛جامعه‏ با بحران اخلاقی مواجه بود،هرکس در پی منافع شخصی خود بود،تجار در چنین موقعیتی برای حفظ تجارت و کسب و کار خود همچون پیش از مشروطیت در موضع خالف،،«اپوزیسیون»قرار گرفتند و معترض شدند.تجار بوشهر در تلگرافخانه تجمع کردند و با سپهدار رییس الوزراء و سردار اسعد وزیر داخله که در تلگرافخانه حضور یافته بودند به سوال و جواب پرداختند.آنان‏ خواهان حفظ حقوق عموم تجار مملکت شدند و از ناامنی راهها و غارت اموال‏ آنان در مسیر بوشهر تا اصفهان شکایت داشتند و از دولت خواستند در صورتی‏ که قادر به حفظ امنیت مسیر کاروانهای تجاری نیست،آنان خود از ایلات کمک‏ بخواهند و یا تجارت را تعطیل کنند.21

تجار گلپایگان به انجمن ولایتی اصفهان شکایت کردند که اموالشان توسط عشایر غارت شده و به هرکجا تظلم کرده‏اند سودی نبخشیده.22تجار خراسان‏ نیز حجره‏های خود را بسته در تلگرافخانه متحصن شده‏اند که تا شر سارقین‏ کوتاه نشود نمی‏توان مال التجاره‏ای حمل کرد.23نمایندگان تجار و اصناف‏ قزوین نیز در تلگرافخانه متحصن شده طی طوماری از وزارت داخله‏خواهان‏ استقرار امنیت و کوتاه کردن دست اشرار شدند.24تمامی صفحه‏های روزنامه‏ مملو از ناآرامی و غارت روستاها و مال التجاره‏های تجار بود،علما،تجار و اصناف‏ بوشهر به توسط انجمن‏های ایالتی به تهران و فارس و دیگر نقاط کشور تلگرافهایی مخابره کردند و نگرانی خود را از ناامنی و خطر حضور انگلیسی‏ها در جنوب اعلام نمودند.25

هیات تجار خوانسار طی عریضه‏ای به مجلس شورای ملی به لزوم تامین‏ امنیت و مقابله با اشرار تاکید می‏کنند،لکن می‏گویند پرداخت حقوق نیروهای‏ دولتی به قرار ماهی 600 تومان از عهده آنان خارج است.آنان پیشنهاد می‏کنند که در عوض فردی لایق و شایسته مسئول اداره امور این منطقه شود.26 وضعیت نابسامان مالی دولت موجب تحمیل مخارج و مالیاتهای بیشتری به‏ مردم شد.ناامنی راهها،شرارتهای اشرار نیز بر فشارهای مالیاتی افزود و نارضایتی‏ گسترده‏ای فراهم ساخت.اعتراض‏های مالیاتی انواع گوناگون داشت.تجار «انتیک‏فروش»از مالیاتی که به نام مالیات حفریات به کالاهای آنها بسته شده‏ بود ولی شامل حال خارجی‏ها نمی‏شد.طی نامه‏ای به مجلس شورای ملی‏ شکایت کردند،تجار پرداخت هر مالیاتی را منوط به تصویب قانون آن در مجلس‏ دانسته و بر لزوم همگانی بودن آن بخصوص برای اتباع خارجی تاکید کردند.27اخذ مالیاتها به دلیل ضعف دولت مرکزی از نظم و سامان درستی‏ برخوردار نبود.اخذ مالیات فارس به حدی مغشوش بود که نه دولت و نه‏ ماموران مالیه به درستی از مقدار آن مطلع نبودند.28آشفتگی مالیه و فشارهای‏ مالیاتی به میزان قاچاق کالا افزود.تجار بنادر بین 10 تا 15 درصد قیمت را می‏پرداختند تا اجناس آنها در کناره‏های دریا پیاده شود و بدین طریق از حقوق‏ گمرکی معاف گردند.29وضعیت نابهنجار گمرک به شیوه‏ای بود که گاه افراد با نفوذ با استفاده از نیروهای مسلح تحت فرمان خود بدون پرداخت مالیات‏ مبادرت به ترخیص کالا از گمرک می‏کردند.30آنان به دلیل بی‏قانونی از نفوذ خود بهره می‏جستند و به غارت اموال تجار می‏پرداختند.31تجار در پی‏ شخصیتهای قدرتمندی می‏گشتند که قادر به استقرار امنیت باشند.تجار کرمان‏ در حمایت از موقر الدوله که در مقابله با هرج و مرج و سارقین فعال بود به‏ مجلس شورای ملی نامه نوشتند.32تجار جنوب از بی‏سامانی گمرک و عملکرد نادرست ریاست گمرک محمره مسیو نرومن بلژیکی به مجلس‏ شکایت کردند و خواهان برکناری وی شدند.33عدم قدرت دولت مرکزی‏ و خارج شدن تجار را از صحنه قدرت سیاسی و بحران اجتماعی کشور موجب‏ شد که همچون دوره پیش از مشروطیت برخی از تجار متوسط جنوب به گرفتن‏ پاسپورت انگلیسی ترغیب شوند.هیچ مرجعی از آنان در مقابل خطرهایی که‏ تهدیشان می‏نمود حمایت نمی‏کرد.34در هر منطقه‏ای هرکس عده‏ای را دور خود جمع میکرد و باج‏خواهی می‏نمود و آسیب‏پذیرترین اقشار در چنین‏ شرایطی تجار بود.35

اصناف نیز به تبعیت از تجار به شرایط موجود معترض شدند.اصناف یزد طی تلگرافی به تهران که از طریق انجمن ولایتی یزد به مجلس مخابره شد،از عدم امنیت و نبودن«نظمیه،امنیه و عدلیه»شکایت کردند و ابراز نمودند فشارها و بی‏قانونی‏ها همچون دوران استبداد شده و حکومت نباید اعمال رژیم سابق‏ را سرمشق خود قرار دهد.36علاوه بر راه و امنیت،مالیات‏ها نیز عامل دیگر اعتراض بود.تجار و اصناف از گوشه و کنار کشور به گرفتن مالیات حق عبور اعتراض کردند.اهالی مراغه به خصوص اهالی بازار طی تلگرافی به وزارت‏ داخله به این مالیات معترض شدند.بازارها را بسته و در مسجد جامع تجمع‏ نمودند.37تعدادی از تجار نیز در اعتراض به مالیات حق عبور به وزارت‏ داخله نامه نوشتند.38

در اواخر دوره مجلس دوم بازگشت نیروهای ارتجاعی و حضور نظامیان‏ روسیه در کشور به بحران سیاسی.اجتماعی جامعه افزود.سیاست مشترک‏ روس و انگلیس در حمایت غیرعلنی از محمد علی شاه و حمایت از شورش‏ها و آشوبهای محلی برای تشدید بحران،بهانه‏ای برای حضور نظامی آنان بود.در این دوره تحرک‏هایی از سوی طرفداران محمد علی شاه صورت گرفت.افرادی‏ از هواداران وی روزها در بازار به تبلیغات می‏پرداختند که شاه به زودی خواهد آمد و مشروطه‏خواهان را به سزای اعمالشان خواهد رساند.39اوضاع نابسامان‏ سیاسی بر فعالیت‏های اقتصادی بازار و تجار تاثیر داشت.دولت درصدد مقابله‏ با نیروهای محمد علی شاه و برادرانش برآمد و نیروهای دولتی با کمک ایلات‏ در سه جبهه با آنان به مبارزه پرداختند.هیات تجار تهران پس از پیروزی نیروهای‏ دولتی از تلاش‏های دولت و سرداران نظامی و خوانین و افراد بختیاری به خاطر شکست نیروهای ارتجاع سپاسگزاری کرد.اخبار درگیری‏های نظامی توسط اطاق تجارت تهران برای عموم تجار منتشر شد تا موجب خشنودی و اطمینان‏ خاطر آنان گردد.در این گزارش به«تعدیات جابرانه»سالار الدوله در گرفتن‏ جرایم فوق العاده از تجار و کسبه که به تعطیلی عمومی بازار کرمانشاه منجر گردید.اشاره شده‏40و بیانگر آن است که بی‏ثباتی سیاسی چه میزان بر وضعیت‏ تجار تاءثیر گذارده و حتی به تعطیلی کار و کسب آنان انجامیده است.این امر علت موضع‏گیری تجار را نیز روشن می‏نماید.

اهالی تبریز و شهرهای دیگر کشور و بخصوص در مقابل عملکرد تجاوزگرانه روسیه دست به اعتراض زدند.بسیاری از تجار تبریز طی تلگرافی از استقرار قشون روسیه در آذربایجان شکایت کردند و استقرار امنیت و آسایش‏ را لازمه کسب و تجارت خود دانستند که این امر با حضور قشون روسیه که به‏ هرج و مرج امور افزوده بود ممکن نبود.41متن شکایت‏نامه تجار توسط حاج‏ ربیع صدقیانی به بیشتر سفارتخانه‏های خارجی و نهادهای داخلی از جمله‏ مجلس شورای ملی ارسال شد.42تجارتخانه تومانیانس نیز از ناامنی آذربایجان‏ و هجوم اشرار به وزارت داخله شکایت کرد.در نامه‏هایی که در این خصوص‏ ارسال شد،بر لزوم تهیه اسلحه و نیروهای مسلح برای کسب اقتدار دولت‏ تاکید گردیده است.43تجار مناطق اصفهان،خراسان و جنوب نیز در اعتراض‏ به توقف نیروهای روسیه در مناطق شمالی و خطر حضور دولت انگلیس در مناطق جنوبی به اعتراض برخاستند و در واکنش به این عمل با همکاری علما حکم تحریم کالاهای روسیه داده شد،تلگراف اتحادیه تجار اصفهان به همراهی‏ اتحادیه علما و انجمن ولایتی اصفهان در حرمت استفاده از کالاهی روسیه صادر شد.44آقای نجفی در اصفهان،45حاجی سید احمد و جمعی دیگر از علمای‏ عراق.46آیت ا...صدر اصفهانی و هیات علمیه نجف از پیشنهاد منع کالاهای‏ روسیه توسط تجار حمایت کردند.آیت ا...صدر طی تلگرافی به حاج علی اصغر بلورفروش در مشهد از تحریم کالاهای روسیه توسط تجار اعلام رضایت و خشنودی کرد و هیات علمیه نجف نیز در تلگرافی به مشهد به تجار و تمامی‏ طبقات ملت از بابت ترک استعمال امتعه روس تبریک گفت.47

ب)مصوبه‏های مجلس دوم و عملکرد تجار

باتوجه به حضور کمرنگ تجار در مجلس دوم و شرایط نامناسبی که‏ مجلس با آن مواجه بود،مذاکرات مجلس دوم را ورق می‏زنیم تا به حساسیت‏ها، واکنش‏ها و مواضع تجاری که در مجلس حضور داشتند،دست یابیم.هرچند در این مجلس از شور و هیجان مجلس اول خبری نبود و طرح‏های اصلاحی‏ موثری از سوی دولتمردان و نمایندگان مجلس مطرح نگردید،با اینحال در برخورد با همان مصوباتی که بیشتر براساس ضرورت‏های سیاسی.اجتماعی‏ طرح می‏شد،موضع‏گیری تجار قابل‏توجه است و نشان می‏دهد به رغم کاهش‏ کارآیی و قدرت سیاسی،آنان همچنان محورهای اساسی توسعه را مدنظر داشتند.با نگاهی گذرا به مصوبه‏های مجلس دوم در می‏یابیم که مسایل مالی‏ محور اصلی توجه مجلس بوده است و باتوجه به بحران پولی در کشور امری‏ بدیع به نظر می‏رسد.رسیدگی به امنیت و سامان نیروهای نظامی از مسایل دیگر مورد توجه مجلس بود.تجار در عین مشارکت در لوایح قانونی بر نکات کلیدی‏ مورد توجه خود از جمله امنیت،خلع سلاح مجاهدین،راه‏سازی،توسعه صنایع‏ و دیگر مواردی که به ذکر آن خواهیم پرداخت،تاکید داشتند.

آنچه بیش از پیش در مصوبه‏های مجلس دوم به چشم می‏خورد،استخدام‏ گروههای زیادی از مستشاران اروپایی و امریکایی در زمینه اصلاح مالیه و گمرک‏ بود.جو ضد استعماری و مخالفت با نفوذ سیاسی.اقتصادی بیگانگان که در مجلس اول به وضوح به چشم می‏خورد در این دوره کاهش یافته است.این‏ مساله می‏توانست هم مربوط به تغییر بافت طبقاتی مجلس دوم و هم به دلیل‏ آشفتگی اوضاع اجتماعی،فشار مشکلات و وضعیت وخیم مالی دولت باشد. کما اینکه بیشتر مصوبه‏های این دوره در امور مالی،مالیاتی و حقوق گمرکی‏ برخی کالاها بود.در مجلس دوم،قانون استقراض دو کرور و نیم لیره از بانک‏ شاهنشاهی به تصویب رسید،در حالیکه در وقایع دوره اول مجلس،تجار بزرگ‏ با استقراض خارجی به مخالفت پرداختند.در این دوره،مجلس بطور رسمی با گرفتن وام موافقت کرد،منتها تفاوت آن با وام‏های گذشته در این بود که مصارف‏ آن تحت نظر مجلس قرار داشت و به مخارج شاه و درباریان اختصاص نداشت. ضمانت آن مانند گذشته عواید گمرک جنوب بود و به مصرف حقوق‏ عقب‏افتاده قشون،خرید اسلحه و حقوق عقب‏افتاده مامورین دولت،کارکنان‏ پلیس و انتظامات و قسمتی به اداره پلیس فارس اختصاص یافت.48مصارف‏ این وام چند مورد را مشخص می‏کند.بیشتر این مبلغ برای مصرف در امور نظامی،امنیتی و حقوق کارمندان در نظر گرفته شد که حاکی از نگرانی دولت از اوضاع آشفته کشور و حمله‏های متعدد نیروهای مخالف بود که مخارج قشون‏ و پلیس را در اولویت قرار می‏داد.اختصاص بخشی از این وام به اداره پلیس‏ فارس به منظور تامین امنیت راههای جنوب کشور بود که موجب اعتراض‏ انگلستان گردیده،و منافع تجاری این کشور را به خطر انداخته بود.

در این دوره از قوانین و لوایح تجاری کمتر اثری به چشم می‏خورد.تنها به‏ قانون قبول و نکول بروات تجارتی برمی‏خوریم که هدف آن ایجاد نظم در بکارگیری براتهای تجاری بود که بیشتر جنبه مالی داشت.از دیگر قوانین مصوبه‏ این دوره می‏توان از مالیات تریاک،قرارداد گمرکی پوست بره و قانون مالیاتی‏ روده و نمک نام برد که نوع کالاهای مزبور از اقلام مهم تجارتی محسوب‏ نمی‏شدند.بیشتر این قوانین به منظور افزایش عواید دولت وضع شده بود.علاوه‏ بر آن قرار دادن امکانات برای ایجاد کارخانه‏های چرم‏سازی و صابون‏سازی با سرمایه‏های داخلی و قانون شرکتهای تجارتی نیز در مجلس مورد شور و بررسی‏ نمایندگان قرار گرفت.49

وکیل التجار از نمایندگان مجلس اول و دوم بود و در خصوص بسیاری از لایحه‏های مطرح شده در مجلس ابراز نظر کرد.وی با افزایش مالیات بر نمک‏ موافق بود و معتقد بود افزایش آن ضرری به تجار نمی‏زند و عواید مملکت را هم زیاد می‏کند.50اما در مواردی که افزایش مالیات با منافع تجار سازگار نبود با آن توافقی نداشت.وی با طرح تعدیل مالیاتی اعلام موافقت کرد.وکیل التجار از تعدیل مالیاتی به این شکل دفاع کرد که نظام مالیات‏دهی سامان درستی ندارد. تعداد اندکی حیلی کم مالیات می‏پردازند و عده کمی نیز تعدی‏های فوق العاده‏ای‏ را تحمل می‏کنند.وی طرفدار«تعدیل مالیات علمی»بود و معتقد بود در اصلاح‏ این امر نباید«معطل»شد.وی در خصوص مالیات بر اراضی معتقد بود در صورت‏ عدم پرداخت مالیات زمین نباید ملک توقیف شود بلکه باید به فروش برسد تا مالیات هرچه زودتر وصول گردد.وی مرزبندی خود با نظام زمینداری را با چنین عقیده رادیکالی مطرح کرد.51وی نه تنها بر لزوم نظم مالیاتی که بر توجه به«رعایای فقیر بیچاره»نیز تاکید داشت.52وی در خصوص استخدام‏ مستشاران مالیاتی برای اصلاح امور مالیاتی ابراز خوشحالی کرد.53.

از مسایلی که تجار به صورت مشترک از آن حمایت کردند،خلع سلاح‏ مجاهدین و تصویب قانون«ترک اسلحه»بود.تجار رواج اسلحه در بین مردم و به خشونت کشیدن سطح جامعه‏را خطر بزرگی در استقرار ثبات و امنیت‏ اجتماعی می‏دانستند.آنان استقرار نیروهای نظمیه در شهرها و قرار گرفتن‏ مجاهدین در یک نظم قانونی و مشخص را از مسایل ضروری جامعه‏ می‏دانستند.54ارباب کیخسرو در پیگیری موضع خلع سلاح مجاهدین،وزیر جنگ و داخله را در مجلس مورد سئوال قرار داد.55وکیل التجار در خصوص‏ رونق تجارت،رشد صنایع،گسترش راهها و لزوم تخصیص بودجه به ترویج‏ معارف در مجلس سخنانی بیان کرد.56وی از ممنوعیت ورود جوهر به داخل‏ کشور بمنظور رونق صادرات فرش دفاع کرد،تجار داخل مجلس در حمایت‏ از شکایت تجار فرش در خراسان و آذربایجان که خواهان جلوگیری از ورود رنگ جوهری به کشور بودند،از آن طرح دفاع کردند.57

وکیل التجار از معافیت گمرکی برای ورود ماشین‏آلات کارخانه‏ها دفاع‏ کرد.وی صدور مجوزهای فردی برای تجار را جایز ندانست بلکه تصویب‏ کلی آن را مدنظر داشت.وی این امر را«اسباب ترقی و ثروت»مملکت‏ می‏دانست و طی سخنرانی در مجلس گفت:«امروز هر قدر همراهی کنیم برای‏ تشکیل کارخانجات و بیرون آوردن معادن و هر قدر مساعدت کنیم باز کم‏ است.البته خیلی باید همراهی کرد با صاحب امتیاز».58وی معدن را از کارخانه‏ متمایز می‏داند و پرداخت درصدی سالیانه از درآمد معادن به دولت را لازم‏ می‏داند.59وکیل التجار در پی‏خواست اساسی تجار در ایجاد دولتی مقتدر و کارآمد با نظر تقی‏زاده در مجلس اعلام توافق می‏کند و اجاره عایدات دولتی را نشانه‏ای از ضعف دولت می‏داند.60وی با تصویب تجدید کنترات مسیومر نادر به‏عنوان رئیس گمرکات موافقت داشت ولی پیشنهاد کرد که از اشخاص بومی‏ از جمله تجار نیز می‏توان برای ریاست گمرک بهره جست.وی در جایی دیگر ابراز میکند که ما در شرایط کنونی مجبور به استخدام مستشاران خارجی‏ هستیم.61در هرحال مشخص است که گروه تجاری که در مجلس حضور داشتند با همه کاستی‏ها و بی‏تحرکی‏ها از زمره اصلاح‏طلبان و ترقی‏خواهان‏ بودند.آنان از استخدام مستشاران خارجی در بخش‏های مختلف کشور حمایت‏ کردند و بهره‏گیری از دانش کارشناسی آنان را در چنین موقعیتی ضروری‏ دانستند.از این نمونه موافقت با استخدام کارشناس برای اصلاح امور اداره‏ پست و تلگراف بود،62وکیل التجار با واگذاری انحصار یا امتیاز به اشخاص‏ البته به شرط تعیین میزان سرمایه و سود حاصل از آن موافق بود و انحصار صنایع‏ از جمله صابون‏سازی را مفید می‏دانست.وی معتقد بود ثروت افراد هم به‏ مملکت تعلق دارد پس قوانینی که به افزایش ثروت اشخاص منجر شود به‏ مملکت هم‏سود می‏رساند.63

ادیب التجار از تجار مترقی مجلس دوم بود که از اهمیت امنیت و مجازات‏ اشرار،قانون ترک اسلحه،ترویج امتعه ایران،حمایت از تجار داخلی و تشکیل‏ کمپانی‏ها،ترقی صنایع داخلی و تشویق و رونق صنایع و ضرورت خروج‏ نیروهای روسیه از کشور حمایت کرد.وی در مجلس بسیار فعال بود و علاوه‏ بر طرح‏هایی که به مجلس ارائه داد.سئوال‏های بسیاری نیز از وزرای مختلف‏ در مجلس مطرح کرد.وی شکایت تجار ایرانی مقیم بادکوبه در اعتراض به‏ رفتار نامناسب کنسول بادکوبه را در مجلس قرائت کرد و در خصوص حمله‏ به کاروانسرای تجار و بستن مدرسه ایرانیها در بادکوبه واکنش وزارت خارجه‏ را مورد پرسش قرار داد.62وی حضور قشون روسیه در ایران را مخالف‏ «نزاکت بین‏المللی»خواند.65وی یکی از پیگیرترین افراد مجلس در موضوع‏ مساله نان بود و در بیشتر جلسه‏ها به طرح آن می‏پرداخت.وی مساله نان را از مهمترین مشکلات جامعه می‏دانست و برای مقابله با کمبود گندم و توجیه‏ وزارتخانه،طرح قانونی منع احتکار غله را به مجلس پیشنهاد کرد،توجه به‏ وضعیت نان را از وظایف امور مجریه دانست و از فعالیتهای هیات تفتیش در بهبود وضعیت نان دفاع کرد.66وی دولت را مورد سوال قرار می‏دهد که چه‏ اقدام‏هایی برای انجام برنامه خود در دست دارد،و در خصوص استقرار امنیت‏ در ولایات و موانع اجرایی آن،استخدام مستشار،اصلاحات نظمیه،تهیه قوای‏ نظامی،اصلاحات عدلیه،مالیه و امور مدارس که جزو برنامه‏های دولت‏ محسوب می‏شد،سخنانی در مجلس مطرح کرد.67.

ادیب التجار در زمره نمایندگانی بود که در خصوص مسایل تجاری و منافع‏ تجار در مجلس بسیا تلاش کرد و در بیشتر مباحث مربوط به آن شرکت داشت. وی در مورد تجارت قالی پیشنهاد داد مجلسی از تجار در وزارت فواید عامه‏ تشکیل شود و از خود تجار برای ارائه بهترین طرح استفاده شود.68وی قوه‏ مجریه را مسئول استقرار امنیت و اجرای قانون دانست و از این بابت بطور مکرر اعتراض خود در عدم اجرای وظایف دولت را به آنان گوشزد کرد.وی‏ گفت مجریان دولت حدود خود را نمی‏شناسند و قانون را به درستی اجرا نمیکنند و همین امر مردم را منزجر می‏نماید و چون آنان ناآگاهند.اجرای‏ نادرست موجب می‏شود که«حسن مشروطیت»به مردم شناسانده نشود.69 از دید وی عدم اجرای درست قانون در زمینه مالیات‏گیری موجب آشوب و اختلال در کشور شده و در مورد مالیات حراج که تومانی یک عباسی گرفته‏ می‏شود،آن را هم مثل مالیات قپان به حدی«اجحاف می‏کنند و گریبان تجار را بطوری می‏گیرند»،که موجب اختلال در امور می‏شود.وی گرفتن مالیات بر معامله به نام مالیات حراج را که مجلس آن را تصویب نکرده به هیچ‏وجه درست‏ نمی‏دانست.70وی در پاسخ به اعتراض‏هایی که از بابت پرداخت مالیات در مجلس صورت گرفت،گفت:«مقصود ما ترویج امتعه ایران است این ترویج را به واسطه حکمت عملی باید تشویق کرد برای اینکه به همین حکمت عملی و به واسطه همین اتحاد،ثروتی که در مملکت می‏شود،کم‏کم تجار داخله و کمپانی‏ها تشکیل می‏شود و کم‏کم صنایع مملکتی ترقی می‏کند.»وی مهمترین‏ دستوری که باید از مجلس شورای ملی بگذرد،«تسهیل در امور تجارتی»و تشویق و«ترویج صنایع و کارخانجات»می‏داند.71

ادیب التجار از مجلس خواست برای استفاده از رمز تجارتی که پیش از این‏ نیز در بین تجارتخانه‏ها متداول بود،اجازه قانونی صادر کند.وی در توجیه این‏ امر گفت چون تلگرافخانه‏ها بی‏نظم است و مطالب افشا می‏شود،اختیار رمز برای حفظ منافع تجارتی لازم است ولی مجلس رمز تجارتی را عاملی برای‏ فساد بیشتر دانست و آن را نپذیرفت.72در مورد قانون«قبول و نکول بروات‏ تجارتی»که در مجلس به تصویب رسید،ادیب التجار بطور فعالی شرکت کرد و در طرح جزییات معاملات تجارتی و اشکال‏هایی که در عمل برای تجار ایجاد می‏شود و موجی اغتشاش در امر معامله می‏گردد،سخن گفت.این قانون‏ به منظور جلوگیری از عواقب ورشکستی‏های تجار و مشکلات مالی‏ معامله‏های تجاری بین‏المللی طرح و تصویب شد.73علاوه بر این، ادیب التجار،در خصوص پست،مخابرات و تلگراف که آن را به امور تجارتی‏ مربوط می‏دانست در مجلس سخن گفت و بهبود آن را با رونق و سهولت کار صنایع مرتبط دانست.74مشخص است که وی در خصوص توسعه تجاری‏ و صنعتی آگاهی‏های لازم را داشته است.

از قوانینی که به پیشنهاد وزارت مالیه طرح و به تصویب مجلس رسید، «قانون تحدید تریاک»بود.در این قانون پیشنهاد شده بود که مالیات قپان و رسومات حذف و بجای آن به مالیات تریاک افزوده شود.تریاک صادراتی از مالیات معاف انحصار خرید و فروش سوخته و شیره تریاک را بدست‏ گیرد.75مذاکرات طولانی در مجلس انجام شد و تجار مجلس نیز در جزییات‏ آن مداخله کردند و لایحه مزبور به تصویب رسید.تغییرات مالیاتی از سوی‏ وزارت مالیه به ایالات مخابره شد.76ولی همچون دیگر مصوبات مجلس در اجرا با مشکلاتی مواجه گردید که اعتراض تجار را برانگیخت.تلگرافی از سوی‏ «عموم تجار خراسان و یزد»از طریق میرزا رضا خان وکیل یزد به مجلس ارائه‏ شد که اداره دولتی خراسان در خصوص سوخته تریاک بسیار سخت‏گیری‏ می‏کند و بی‏عدالتی آنها«تجار مشهد را مجبور به تحصن نموده».77تجار کاشان‏ نیز طی تلگرافی خواهان تعویض رئیس اداره تحدید تریاک شدند.78

ارباب کیخسرو که او را از تذکرهای مکرری که در خصوص بکار بردن‏ واژه‏های فارسی به نمایندگان می‏داد،می‏شناسیم.گرایش ملت‏گرایی خود را در موارد دیگر نیز به این شکل نشان داده است.وی در مذاکره درباره قانون‏ شرکتهای تجاری که برای قانونی کردن این‏گونه شراکت‏ها تنظیم شده بود، می‏گوید:79

«ما نباید فقط نظر به خارجه بکنیم و ببینیم که در آنجا چه ترتیب معمول‏ است ما باید نظر به این مملکت هم بکنیم و یک چیزی را بنویسیم که به مقتضیات‏ این مملکت هم نزدیک باشد و اگر این قانون برای تجارت است باید به مناسبت‏ امور تجارتی قانون نوشته شود.»

مجلس برای قراردادن همکاری‏های تجاری در چارچوب قانونی،موادی‏ را در نظر می‏گیرد،از جمله شرکا باید در حضور وزیر تجارت و وزیر عدلیه‏ حضور یابند و شرکت نامه خود را به مهر و امضای وزارت تجارت برسانند. ارباب کیخسرو و تعدادی از نمایندگان پیشنهاد می‏دهند،ثبت شرکت‏ها در ایالات نه در حضور حاکم،که در حضور نماینده وزارت تجارت باشد،80که‏ این امر فعالیت شرکت‏ها را از حوزه نفوذ حکام خارج می‏کرد و به آنها استقلال‏ بیشتری می‏داد.ارباب کیخسرو در تصویب جزییات مواد قانونی آن در مجلس‏ بسیار فعالانه شرکت کرد.هرچند مذاکرات طولانی در این خصوص صورت‏ گرفت،ولی قانون آن در جزو مصوبات دوم ثبت نشده است و مشخص‏ نیست چه عواملی مانع تصویب نهایی و اجرایی آن شده است.کما اینکه بسیاری‏ از لوایح نیز برای تغییراتی در مفاد آن به کمیسیون‏های مربوطه باز می‏گشت و دیگر به مجلس عودت نمی‏شد.

از فعالیت‏های دیگر ارباب کیخسرو و در مجلس می‏توان به پیگیری مساله‏ راه‏سازی،81غله و نان،82ضرورت حضور زرتشتیان در انتخابات‏ ولایتی،83ضرب سکه و خروج نقره از کشور به ترکستان و افغانستان اشاره‏ کرد.84وی در خصوص معافیت مالیاتی ورود لوازم کارخانه‏های چرم‏سازی، صابون‏سازی و روغن‏کشی ربیع‏زاده که از مجلس تقاضای معافیت گمرکی‏ کرده بود،گفت تقاضاهای معافیت گمرکی نباید بطور مستقیم از سوی افراد به‏ مجلس داده شود،بلکه باید از مسیر قانونی و وزارتخانه مربوطه مطرح گردد.85 وی برای ضمانت اجرایی قانون،تصویب و اجرای مجازات تخلف از قانون را لازم دانست‏86و در حمایت از امنیت و آسایش عمومی در خصوص‏ چگونگی اجرای قانون ترک اسلحه،وزیر مربوطه را مورد سئوال قرار می‏دهد که چه اقدام‏هایی در این خصوص انجام شده است.87وی تنها شخصی است‏ که به عدم تعیین وزیر تجارت در هیات دولت اعتراض میکند و صنایع مستظرفه‏ را بخشی از وزارت تجارت دانسته و اتصال آن به وزارت علوم را قانونی‏ نمی‏داند.88ارباب کیخسرو در ادامه همان خطمشی که حفظ زبان فارسی‏ را وظیفه اصلی خود در مجلس می‏دانست پیشنهاد داد که«باید از امروز به همه‏ خارجی‏ها اعلان بدهیم که هرکس در ایران مستخدم می‏شود باید زبان ایرانی‏ تحصیل نماید».وی به وزیر پست و تلگراف اعتراض کرد که چرا«این همه‏ اهمیت به خارجه می‏دهند».89

همانطور که از فعالیت‏های پارلمانی نمایندگانی تاجر پیشه مجلس دوم‏ مشخص شد،این نمایندگان بیش از هرچیز بدنبال حوادث و وقایع روان بودند و تجار بیرون از مجلس با اعتراض‏ها،شکایت‏ها و بیانیه‏هایی که به مجلس‏ ارائه می‏کردند،آنان را وادار به پیگیری مطالب و بازخواست از دولت و وزرا می‏کردند.در واقع حوادث در متن جامعه اتفاق می‏افتاد و مجلس بدنبال آن‏ حرکت می‏کرد.مصوبه‏های مجلس نیز همانطور که پیش از این اشاره شد، درصدد رفع مشکلات جدی و اساسی بود که بیش از هرچیز امور مالیه،نظمیه‏ و امنیت کشور بود،بدیهی است امور تجارتی در چنین شرایطی جنبه ثانوی‏ می‏یافت.در هرحال تجار در درون مجلس نیز تلاش‏هایی در جهت استقرار امنیت،قانون و نظم امور تجارتی انجام دادند،البته در حد ایجاد اصلاحات در لوایحی که از وزاتخانه‏ها و تحت تاثیر شرایط اجتماعی،شکایت‏ها و اعتراض‏های تجار یا دیگر اقشار جامعه در وزارتخانه تنظیم و به مجلس ارسال‏ می‏شد.با اینحال در همین سطح نیز مشاهده می‏شود به رغم کم‏رنگ شدن‏ حضور سیاسی آنان،اهداف اصولی خود را از یاد نبرده‏اند ولی عناصری همچون‏ قدرت سیاسی،قدرت اجرایی،موانع عملی اجرای خواست‏ها،مشکلات داخلی و سنگ‏اندازی نیروهای خارجی مانع آن می‏شد.

دوره مجلس دوم برای تجار نوعی رجعت به گذشته بود و گویی تاریخ‏ دوباره تکرار می‏شد.حضور سیاسی نظامی دولتهای بیگانه در کشور،شکایت‏ از ناامنی،هرج و مرج و بی‏قانونی،مالیات‏گیری‏های نامنظم،بی‏عدالتی اجتماعی‏ و بی‏نظمی عدلیه،همه حاکی از ناموفق بودن نظام جدید بود.از این زمان از تلگرافها و رفتارهای سیاسی تجار به رگه‏هایی از جست‏وجو و میل درونی آنان‏ برمی‏خوریم برای قرار گرفتن در حمایت فردی قدرتمند که قادر به حفظ امنیت‏ و آسایش و اقتدار و ثبات سیاسی اجتماعی موردنیاز آنان باشد.کسی که بتواند آرزوهای آنها را عملی کند و سرخوردگی‏های ناشی از ناموفق بودن استقرار نهادهای قانونی مشروطه را جبران کند.به همین دلیل گاه تلگراف‏هایی به‏ مجلس مخابره می‏کردند و از حاکمی که توانسته بود امنیت نسبی منطقه تحت‏ نفوذ خود را برقرار کند،حمایت می‏کردند و ابقای او را از دولت و مجلس‏ می‏خواستند.آنان بتدریج در می‏یافتند که در چارچوب نظام کهن استبدادی‏ نمی‏توان از الگوهای مدرن استفاده کرد و به دلیل مقاومت‏هایی که در استقرار نهادهای مدرن صورت می‏گرفت برای دست‏یابی به اهداف موردنظر شاید بهتر آن‏که از همان الگوهای سنتی و فردگرایی نظام کهن بهره جویند. 

دفتر مجلس دوم با اولتیماتوم روسیه بسته شد.با این‏که مجلس دوم از پیکره ضعیف‏تری نسبت به مجلس اول برخوردار بود،با اینحال در مقابل‏ اولتیماتوم روسیه که دولت با پذیرش آن موافق بود،مقاومت کرد و تمامی‏ نمایندگان مجلس به اتفاق در شرایط دشوار سیاسی آن زمان،از استقلال و تمامیت ارضی کشور و مشروطیت دفاع کردند و این عمل روسیه را کاری‏ برخلاف عرف بین‏الملل،قرارداد روس و انگلیس و مغایر با استقلال کشور دانستند.

پی‏نوشتها:

(1).در این مقاله اسناد مربوط به سازمان اسناد ملی با علامت اختصاری(س.ا.م)اسناد مربوط به مرکز اسناد بنیاد مستضعفان با علامت اختصاری(م.ا.ب)نشان داده شده است.در ضمن‏ تاریخ‏ها در این مقاله به صورت هجری قمری/میلادی است.

(2).برای آگاهی از چگونگی بافت طبقاتی مجلس دوم نگاه کنید به:زهرا شجیعی،نمایندگان‏ مجلس شورای ملی در بیست و یک دوره قانونگذاری،(تهران،1344)،جداول شماره 45 و 6،ص 180.

(3).همانجا،ص 381.

(4).مجموعه مذاکرات مجلس شورای ملی دوره دوّم(تهران،انتشارات مجلس،1325)،ج‏ 1،ص:366.

(5).همانجا،ج 2،ص:1001.

(6).همانجا،ج 3،ص:1915.

(7).روزنامه جنوب،30 رمضان 1329،ش:35،ص:6.

(8).همانجا،26 جمادی الاول 1329،ش:22،ص:4.

(9).مصدق الممالک نماینده ملایر می‏گوید که دیگر تحمل و صبر اینکه در کرسی پارلمان‏ بنشیند و هرروز تلگراف قتل و غارت از ولایات برسد،ندارد.(همانجا،12 صفر 1329،ش: 8،ص:1).

(10).همانجا،11 رمضان 1329،ش:34،ص:6.

(11).همانجا،10 جمادی الاول 1329،ش:20،ص:4.

(12).همانجا،26 ربیع الاول 1329،ش:14،ص:4.

(13).همانجا،21 ذیحجه 1328،ش:1،ص:2.

(14).همانجا،26 جمادی الاول 1329،ش:22،ص:3.

(15).ایران نو،سال دوم،24 خرداد 1328/اول دسامبر 1910،ش 39،ص:3.

(16).حبل المتین،سال 19،22 شوال 1329/16 اکتبر 1911،ش:18،ص:1819.

(17).روزنامه جنوب،16 محرم 1329،ش:4،ص:8.

(18).متن تلگراف ما بین سران طوایف کشکولی و تجار فارس،شیراز به تهران،3 عقرب‏ 1329،وزارت کشور،1/59/11/[293]،(س.ا.م).

(19).حبل المتین،سال 19،22 شوال 1329/16 اکتبر 1911،ش:18،ص:1819.

(20).همانجا،سال 17،17 صفر 1328/28 فوریه 1910،ش:32،ص:15.14.

(21).همانجا،سال 17،3 صفر 1328/14 فوریه 1910،ش:30،ص:23.22.

(22).نامه انجمن ولایتی اصفهان به وزارت داخله،24 جمادی الاخر 1328،وزارت کشور، (1)174/293/7،(س.ا.م)

(23).تلگراف تجار،1328 قمری،وزارت کشور،(4.2)111/293/3،(س.ا.م).

(25).حبل المتین،سال 18،11 ذیقعده 1328/14 نوامبر 1910،ش 20،ص:17.

(26).عریضه هیات تجار و اهالی خوانسار به مجلس شورای ملی،[بی‏تا]،37/69/4/[293]، وزارت کشور،(س.ا.م).

(27).حبل المتین،سال 19،14 جمادی الثانی 1329/12 ژوئن 1911،ش 1،ص:811،روزنامه‏ جنوب،24 ربیع الثانی 1329،ش 18،ص:8.

(28).نگاه کنید به:روزنامه جنوب،4 صفر 1329،ش 7،ص:4،همانجا،2 ربیع الثانی 1329،ش‏ 15،ص:2.

(29).همانجا،1328،ش 3،ص:8.

(30).نامه رییس گمرک ساوجبلاغ به گمرک مرکزی،19 جمادی الاول 1328،1/142/33/[293]، وزارت کشور؛(س.ا.م).

(31).وابستگان به مصدق الممالک یعنی ضرغام همایون و فخیم الدوله چهارده بار قالی‏های‏ شیخ تقی تاجر عراقی را بطور آشکار به سرقت بردند،نگاه کنید به:اسناد وزارت کشور.12/ 26/141/،(س.ا.م).

(32).تجار کرمان به مجلس شورای ملی،[بی‏تا]،وزارت کشور،(11/48/21/[293]،(س.ا.م).

(33).روزنامه جنوب،2،جمادی الاول 1329،ش 23،ص:5.

(34).برای آگاهی از اسامی تجار که حبل المتین آنان را مالک،تاجر نامیده نگاه کنید به: حبل المتین،سال 19،10 شوال 1329/19 اکتبر 1911،ش 17،ص:19 و 18.

(35).«در محله قنوات بهبهان چند نفر کلانتر درست شده که از هر تاجری بیست تومان و چهل تومان می‏گیرند هرکس نداد به ضرب چوب می‏گیرند.»(نگاه کنید به:روزنامه جنوب، 12 صفر 1329،ش 8،ص:6.

(36).نگاه کنید به:روزنامه جنوب،18 ربیع الثانی 1329،ش 17،ص:3.

(37).مالیات جدید حق عبور از طرف وزارت داخله وضع می‏شود برخی از بارها از پرداخت‏ این مالیات معاف بودند از جمله:آرد،پنبه،تخم‏مرغ،ماست،یونجه،سوخت نانوایی،حمام‏ و کوره‏ها،کلیه تره‏بار،آجر،آهک،گچ،سنگ و هیزم و بارهایی که شامل پرداخت مالیات‏ دیوانی بودند شامل گندم،جو،شتره،بادام و...در عوض مالیات قپان‏داری که تا این زمان‏ اجباری و معمول بود و با عنوان حق میزان گرفته می‏شد،ملغی شد.(نامه راپورت تلگراف‏ مراغه،وزارت داخله،22 شعبان 1328،وزارت مالیه،61 و 60/50/147/0[24]،(س.ا.م).

(38).نامه گروهی از تجار به وزارت مالیه،6 ربیع الثانی 1329،وزارت مالیه 6/4/139/[240]، (س.ا.م).

(39).نامه راپورت داخلی اداره نظمیه،25 شوال 1329،وزارت کشور،3/118/19/[293]،(س.ا.م).

(40).حبل المتین،سال 19،17 رمضان 1329/11 سپتامبر 1911،ش 13،ص:87.

(41).تلگراف شکایت تجار آذربایجان از استقرار قشون روسیه در این ایالت و حمله به منزل‏ نقه الاسلام،13 جمادی الثانی 1328،90 188.ق(اسناد معین التجار بوشهری،(م.ا.ب).

(42).متن اعتراضیه 62 نفر از تجار آذربایجانی به سفارتخانه و نهادهای داخلی،نگاه کنید به:

قحبل المتین،سال 18،30 شعبان 1328/5 سپتامبر 1910،ش 11،ص:10.

(43).نامه تجارتخانه تومانیانس به سپهدار اعظم،15 ربیع الثانی 1329،نمره 330/2؛نامه‏ حکومت آذربایجان به وزارت داخله،2 ربیع الثانی 1329؛نمره 65،نامه وزارت داخله به‏ وزارت جنگ،سال 1329،نمره 340/1901،(س.ا.م).

(44).حبل المتین،سال 19،29 ذی حجه 1329/21 دسامبر 1911،ش 25،ص:15؛همانجا،سال‏ 18،6 صفر 1329/6 فوریه 1911،ش 31،ص:4 و 5.

(45).همانجا سال 19،29 ذی حجه 1329/21 دسامبر،1911،ش 25،ص:15.

(46).روزنامه جنوب،18 ربیع الثانی 1329،ش 17،ص:5.

(47).حبل المتین،سال 18،ربیع الاول 1329/27 مارس 1911،ش 37،ص:9.

(48).مجموعه مصوبات مجلس شورای ملی در چهار دوره تقینینه،(تهران،انتشارات مجلس، [بی‏تا])،ص:347.346.

(49).همانجا،ص:475.473 و 480.479 و 487.

(50).مذاکرات مجلس دوم،ج 1،ص:،121.

(51).همانجا،ج 1،ص:475،499،404.

(52).همانجا،ص:404.

(53).همانجا،ص:69.

(54).همانجا،ص:179،180،168،169،198،299،300،293،292،305.

(55).همانجا،ص:390.

(56).همانجا،ص:13.

(57).همانجا،ص:101،114.

(58).همانجا،ص:454،252.

(59).همانجا،ص:161.

(60).همانجا،ص:286،288.

(61).همانجا،ص:283،489.

(62).همانجا،ص:86،87.

(63).همانجا،ص:231،267.

(64).همانجا،ص:255،326،325.

(65).همانجا،ص:81.

(66).همانجا،ص:314،325،326،428،499،234،202،203،69،ج 2،ص:894.

(67).همانجا،ج 2،ص:5.784.

(68).همانجا،ج 1،ص:115.

(69).همانجا،ج 3،ص:1335.

(70).مالیات حراج از مالیاتهای قدیمی بود که به اسم حراج از حراج در خانه‏ها،سمساری‏ها و افرادی که حراج می‏کردند گرفته می‏شد.(نگاه کنید به:همانجا،ج 1،ص:316).

(71).همانجا،ج 1،ص 564.

(72).همانجا،ج 3،ص:1287.

(73).همانجا،ج 3،ص:1301.1298.

(74).همانجا،ج 2،ص:1283.

(75).براساس مذاکراتی که در مجلس صورت می‏گیرد از هر مثقال تریاک 300 دینار مالیات‏ و دولت خرید سوخته تریاک و فروش شیره آن را بصورت انحصاری بدست می‏گیرد. مالیات تریاک صادراتی معاف و دولت موظف به جلوگیری از قاچاق آن است.وکیل التجار مالیات قپان را مالیاتی قدیمی می‏داند و اشکال را در گسترش آن دانسته مثلا گرفتن مالیات‏ از علف‏هایی که از صحرا می‏آوردند.وی از دولت سوال می‏کند که مالیات اجاره میدان‏ که به واسطه قپانداری که در آنجا می‏شد درصدی به دولت می‏دادند نیز شامل مالیات قپان‏ می‏داند که باید حذف و بجای آن مالیات تریاک افزایش یابد.(مذاکرات مجلس دوم،ج 2، ص:809).حذف مالیات قپان از میران مالیات تهیدستان می‏کاست و به مالیات تجار تریاک‏ می‏افزود ولی با اینحال در مجلس با اصل این قانون مخالفتی نشد.علت آن هم بیشتر به‏ این واسطه بود که دید عمومی مثبتی در مورد آن وجود نداشت.حتی وکیل التجار پیشنهاد داد بر مشروبات الکی که به اندازه تریاک مهلک است،مالیات بسته شود.(روزنامه جنوب، 26 محرم 1329،ش 6،ص:2،همانجا،ش 11،ص:3).

(76).نامه وزارت مالیه به ایالت آذربایجان،17 محرم 1329،وزارت مالیه(4)50/147/[240]. (م.ا.م)در این نامه به ایالت آذربایجان توضیح داده شده است که«مالیات قپان عجالتا در تهران منسوخ است»و پیشنهاد شده که این مالیات در تمام ایالات منسوخ و در عوض آن‏ به مالیات تریاک افزوده شود.«روحانیون هم جد و جهد دارند که مالیات رسومات هم‏ منسوخ بشود و فقط مالیات تریاک ابقا بماند...ولی مالیات نواقل که مختص بلدیه هر شهری است مدتی است از تصویب مجلس مقدس گذشته».

(77).روزنامه جنوب،17 ربیع الاول 1329،ش 13،ص:7.6.

(78).اداره نظمیه،سواد مراسله دوایر هیات مرکزی،22 ربیع الثانی 1329،وزارت کشور،(10)98/ 8/[293]،(س.ا.م).

(79).مذاکرات مجلس دوم،ج 3،ص:1484.

(80).همانجا،ج 3،ص:1485.1478،1481.

(81).همانجا،ج 1،ص:291.

(82).همانجا،ج 1،ص:428.

(83).همانجا،ج 1،ص:98.

(84).همانجا،ج 1،ص:1920.

(85).همانجا،ج 1،ص:455،560،563،566.

(86).همانجا،ج 1،ص:589.

(87).همانجا،ج 1،ص:248.247،293.

(88).همانجا،ج 1،ص:170،366.

(89).همانجا،ج 1،ص:425.

پایان مقاله