غلامحسينخان سردارمحتشم
غلامحسينخان (شجاعالسلطان، شهابالسلطنه، سردارمحتشم) پسر چهارم امامقلىخان حاجى ايلخانى و مادرش حاجيه بىبى زينب دختر ابدالخان و خواهر مادرى صمصامالسلطنه در سال 1275ه ق متولد شد و براى اولين بار در سال 1905م، 1323ه ق و بار ديگر در سال 1907م براى مدتى به عنوان ايلبيگى بختيارى انتخاب شد. در اواخر سال 1906م، 1324ه ق و اوايل سال 1907م، 1325ق كه بين اولاد ايلخان و حاجى ايلخانى بر سر تصاحب عنوان ايلخانى اختلاف به وجود آمد، او خود را به سفارت انگليس نزديك كرد.
غلامحسينخان در سال 1325ه ق با عنوان شهابالسلطنه به سمت ايلخان بختيارى برگزيده شد و بنابراين مسائل شركت نفت مستقيماً به او ارتباط پيدا كرد. محمدعلىشاه نيز به او دستور داد تا دويست سوار بختيارى به تهران اعزام كند، نزديكى محمدعلىشاه با شهابالسلطنه اين سوء ظن را در اسپرينگ رايس وزير مختار انگليس در تهران به وجود آورد كه مبادا موقعيت جديد شهابالسلطنه او را براى وارد كردن فشار بر سنديكاى امتيازات يارى كند به وجود آورد. اين انتصاب چندان دوام نياورد و در همان سال نجفقلىخان صمصامالسلطنه توانست مقام ايلخانى را تصاحب كند و بعد از فتح اصفهان و مراجعت سردار اسعد دوم از اروپا؛ علىقلىخان براى يكپارچه ساختن قدرت بختيارى نياز مبرمى به همكارى اولاد حاجى ايلخانى داشت به همين خاطر غلامحسينخان را كه لقب سردارمحتشم يافته بود، مطمئن كرد كه هر گونه امتياز يا درآمدى از رهگذر اين تغييرات نصيب اولاد ايلخانى و حاجى ايلخانى گردد به طور مساوى بين دو خانواده تقسيم خواهد شد و بر اساس آن در سال 1327ه ق، 1909م مقاولهنامهاى بين طرفين متعقد گرديد. سردارمحتشم بعد از فتح تهران در بعضى از كابينهها شركت داشت و او در سالهاى 1905 و 1907 و 1912 سه بار ايلبيگى دوبار در سال 1325ه ق، 1324ه ق سمت ايلخانى بختيارى را به عهده داشت. سردارمحتشم يكى از متمولترين خوانين بختيارى بود، به طورى كه بعد از واقعه شليل و خلع سلاح سربازان دولتى در خاك بختيارى دولت مركزى مبلغ هشتاد هزار تومان ماليات عقبافتادة قبلى را از او دريافت كرد.
در دورة نخستوزيرى سردارسپه، در سال 1302 با حمايت وى، سردارمحتشم به ايلخانىگرى منصوب شد و يك سال بعد جاى خود را به سردارظفر داد و در سال 1305 به منظور معالجه راهى اروپا شد و در 1306 درگذشت.
از غلامحسينخان سردارمحتشم پسران متعددى به جاى ماند كه مىتوان از بين آنان آقاخان بختيارى، حميد بختيارى، ابدال بختيارى و مجيد بختيارى را نام برد.